γράφει: Αναστάσης Παρασίδης

Καθόμασταν σε μια υπέροχη βάθρα, απολαμβάνοντας τα κρυστάλλινα δροσερά νερά και τον ήλιο. Βγάζω τα ρούχα μου βουτάω στην βάθρα και πηγαίνω κάτω από τον καταρράκτη να νιώσω το νερό να κάνει μασάζ στο σώμα μου.

Και αφού είχα μόλις βγει από το νερό και ξάπλωσα πάνω στο βράχο, έρχεται η φίλη μου η Βάλια και με έκπληξη στα μάτια της με ρωτάει:

«Δεν ντρέπεσαι;»

Την κοίταξα με περιέργεια. «Να ντρέπομαι για τι;»

Για το ότι κάθεσαι έτσι, γυμνός, τόσο άνετα…» είπε χαμηλόφωνα, κοιτάζοντας γύρω της σαν να φοβόταν ότι κάποιος θα μας έβλεπε.

Χαμογέλασα καταλαβαίνοντας την αμηχανία της και της απάντησα. «Γιατί να ντρέπομαι, Βάλια μου; Το σώμα μου είναι το σπίτι μου. Δεν ντρέπεσαι για το σπίτι σου, έτσι δεν είναι;»

«Ναι, αλλά…» ψιθύρισε, προσπαθώντας να βρει τα λόγια, «δεν φοβάσαι την κριτική, τα βλέμματα;»

Την κοίταξα με κατανόηση και απάντησα ήρεμα: «Η ντροπή και ο φόβος έρχονται όταν δεν αποδέχεσαι τον εαυτό σου. Το γυμνό είναι η αλήθεια μας, χωρίς ψέματα ή φίλτρα. Όταν το αγκαλιάσεις, τότε βλέπεις την αξία του. Είναι η απόλυτη ελευθερία, να είσαι ο εαυτός σου χωρίς να κρύβεσαι.»

Και τι γίνεται με τις ατέλειες, την κυτταρίτιδα, τις ουλές και τις ρυτίδες;»

«Αυτές είναι οι πιο όμορφες λεπτομέρειες. Είναι οι ιστορίες που σε κάνουν μοναδική. Ξέρεις,» της είπα, «η αληθινή ομορφιά του γυμνού σώματος δεν βρίσκεται στις τέλειες αναλογίες ή στη λεία επιδερμίδα. Είναι στην ιστορία που αφηγείται.»

Με κοίταξε με μια αίσθηση περιέργειας. «Τι εννοείς;»

«Το γυμνό σώμα είναι σαν ένας χάρτης. Κάθε σημάδι, κάθε πτυχή, είναι ένα κεφάλαιο από τη ζωή μας. Οι ουλές μιλούν για τις μάχες μας, οι ρυτίδες για τις εμπειρίες μας, και τα σχήματα μας για την κληρονομιά μας. Όταν κοιτάζεις ένα γυμνό σώμα, βλέπεις την αλήθεια του ανθρώπου, χωρίς μάσκες και φίλτρα. Και αυτή η αλήθεια, αυτή η ευαλωτότητα, είναι η πιο βαθιά και αυθεντική μορφή ομορφιάς.»

Άφησε έναν βαθύ αναστεναγμό, σαν να είχε αποδεχτεί κάτι σημαντικό, και το βλέμμα της μαλάκωσε. «Ίσως έχεις δίκιο…» είπε τελικά, «ίσως το γυμνό δεν είναι κάτι να φοβάσαι, αλλά κάτι να εκτιμάς. Για εμένα είναι δύσκολο αυτό γιατί ποτέ δεν ένιωσα πραγματικά άνετα με το σώμα μου…»
———-
O γυμνισμός μας μαθαίνει να βλέπουμε πέρα από την εξωτερική εμφάνιση και να εκτιμούμε τους ανθρώπους για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά τους. Αυτό οδηγεί σε πιο αληθινές και αυθεντικές σχέσεις, βασισμένες στον σεβασμό και την κατανόηση.

Αντί να τον δούμε ως μια ακραία ή περιθωριακή πρακτική, μπορούμε να αναγνωρίσουμε την αξία του και να εξερευνήσουμε τα οφέλη του για μια πιο υγιή και ευτυχισμένη ζωή.

Η απαλλαγή από τα ρούχα συχνά συνοδεύεται από την απαλλαγή από τις κοινωνικές πιέσεις και τα στερεότυπα. Είναι συχνό τα άτομα που κάνουν γυμνισμό να αισθάνονται πιο ελεύθερα να είναι ο εαυτός τους και να εκφράζονται χωρίς περιορισμούς. Αυτή η ελευθερία μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα στην ψυχολογική ευεξία, μειώνοντας το άγχος και την πίεση που προκαλούνται από τις κοινωνικές προσδοκίες.

Ο γυμνισμός είναι μια πρακτική που μπορεί να προάγει την αποδοχή. Κι αυτή η αποδοχή του εαυτού μας και των άλλων προάγει την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση μας.

(Το κλικ  έγινε από τον αγαπημένο φίλο και φωτογράφο Yorgos GreGo . Που είναι ο λόγος που έχουμε φωτογραφίες από αυτό το μαγικό νησί, την Σαμοθράκη)